Klaster: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Klaster obliczeniowy zbudowany jest z wielu serwerów obliczeniowych połączonych ze sobą za pomocą szybkiej sieci komunikacyjnej, takiej jak np. Infiniband. ...”) |
|||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Klastry świetnie nadają się do przeprowadzania dużych obliczeń rozproszonych, gdzie poszczególne procesy aplikacji obliczeniowej nie współdzielą bezpośrednio pamięci operacyjnej, a komunikacja i wymiana danych pomiędzy nimi odbywa się za pomocą mechanizmów przekazywania wiadomości, takich jak [[MPI]]. Większość współczesnych aplikacji naukowych z powodzeniem wykorzystuje klastry obliczeniowe, a ich skalowanie sprowadza się do prostej modyfikacji opcji uruchomieniowych programu. | Klastry świetnie nadają się do przeprowadzania dużych obliczeń rozproszonych, gdzie poszczególne procesy aplikacji obliczeniowej nie współdzielą bezpośrednio pamięci operacyjnej, a komunikacja i wymiana danych pomiędzy nimi odbywa się za pomocą mechanizmów przekazywania wiadomości, takich jak [[MPI]]. Większość współczesnych aplikacji naukowych z powodzeniem wykorzystuje klastry obliczeniowe, a ich skalowanie sprowadza się do prostej modyfikacji opcji uruchomieniowych programu. | ||
| − | + | [[Category:Terminologia]] | |
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 15:46, 9 lis 2015
Klaster obliczeniowy zbudowany jest z wielu serwerów obliczeniowych połączonych ze sobą za pomocą szybkiej sieci komunikacyjnej, takiej jak np. Infiniband. Większość obecnie eksploatowanych superkomputerów na świecie zbudowana jest w oparciu o architekturę klastrową, głównie z racji bardzo korzystnej relacji ceny do mocy obliczeniowej.
Klastry świetnie nadają się do przeprowadzania dużych obliczeń rozproszonych, gdzie poszczególne procesy aplikacji obliczeniowej nie współdzielą bezpośrednio pamięci operacyjnej, a komunikacja i wymiana danych pomiędzy nimi odbywa się za pomocą mechanizmów przekazywania wiadomości, takich jak MPI. Większość współczesnych aplikacji naukowych z powodzeniem wykorzystuje klastry obliczeniowe, a ich skalowanie sprowadza się do prostej modyfikacji opcji uruchomieniowych programu.